Opgeruimd staat netjes!

Als je je ogen een beetje dicht knijpt en naar de bermen langs de weg staart, lijkt het net of ze vol staan met kleurige bloemen. Rood, blauw, roze en wit. Als je je ogen weer open doet en nog eens kijkt zie je dat alles vol ligt met de kleurige verpakkingen van chips, snoep en ander vuilnis. Sinds we een keer in de week een half uur naar school lopen (om twee uurtjes langer te kunnen slapen… we blijven toch studenten) valt het me nog meer op. Aan de ene kant denk je: wat heeft het nog voor zin als ik dat wel doe? Aan de andere kant… wat moeten mensen er anders mee? Het valt op dat vooral aan de randen van townships en rond de krottenwijkjes het ergste is. Er komt daar vast niet iedere week een vuilniswagen het afval ophalen zoals in onze straat, maar je hebt het toch… dan maar over de hoge hekken van het dorp langs de weg… misschien weer een nieuw onderwerp waar we ons met de sceince club op kunnen richten. Over de sceince club gesproken: vandaag hebben we onze eerste echte meeting. Ik ben erg benieuwd hoeveel leerlingen er op komen dagen. Tijdens de eerste ontmoeting waren er 41 leerlingen. En bij de tweede inlichting over onze plannen waren er nog maar 25. We hebben de leerlingen kort onze eerste onderwerp geïntroduceerd, namelijk Tuberculose. Het is tuberculose awareness maand en gaan een inlichting geven, waar na de leerlingen posters gaan maken. We gaan proberen met de posters en de directeur rond de school te gaan om bekendheid aan de club en de ziekte te geven. Op de eerste bijeenkomst hebben we de leerlingen op laten schrijven wat ze van ons verwachtte, wat ze graag wilde zien en doen. Daar kwamen mooie en inspirerende verhalen uit, zoals: “I want to do expriments so I could understand everything” en “I’m looking foward to be mind-blowed” er wordt dus veel verwacht.

Deze week zijn we verder druk bezig geweest met de experimenten die we hebben uitgewerkt in video’s. Die nu eindelijk klaar zijn. We wilde de filmpjes graag in het Afrikaans ondertitelen, maar dat koste nogal wat moeite. Ik heb flink wat advies ontvangen over hoe we de troep aan kunnen pakken in het lab en hoe we aan de gang kunnen met het tekort aan spullen, dank daarvoor! We hebben vandaag aangeboden het lab op te ruimen en te ordenen, dat werd met blije gezichten ontvangen! Het kan eigenlijk echt niet meer zo, zei de leraar van graad 10 waar we de filmpjes voor hebben gemaakt. Een groot probleem is het aantal boeken waar ons kabinet vol mee staat. Toen ik daarover begon, zei hij. “You have to talk to the chief, and I’am not trying that anymore” Klinkt als een uitdaging dus. Omdat twee derde van de beschikbare opslagruimte bij het lab vol staat met boeken, wil ik hier toch wel graag werk van maken.

Onze andere naschoolse job, het volleybalteam, was afgelopen week afgelast. Helaas kwamen we daar pas achter toen we in onze sportoutfit op het veld stonden en er niemand op kwam dagen. We zochten de sportcoach van de school op die ons licht beschaamd vertelde dat het was afgelast omdat het zou gaan regen die middag. Dat was hij alleen vergeten te vertellen. In de tijd dat we op onze persoonlijke ophaalservice hebben gewacht, konden we kijken bij de repetities van de musical. Gegeven door diezelfde sportcoach. Als een soort overactieve Gordon, sprong en zong hij mee met de muziek, waarbij hij alle pasjes aan de leerlingen voordeed. Misschien ga ik deze week wel weer kijken. Al moet ons volleybalteam nog wel even flink aan de bak. Al die regels blijven moeilijk.

Het weekend begon met een optreden van Paddy in Greyton, op iets meer dan een uur rijden van Grabouw. Een avond georganiseerd voor de organisatie mind over matter. Het was een gezellige avond, waar ook veel mensen met een geestelijke- en lichamelijke handicap voor het leven gedanst hebben. De dag daarna zijn we naar het winkelcentrum geweest, ons standaard wekelijkse uitje. Na matige tot slechte ervaringen in de lokale KFC and McDonalds, heb ik afgelopen zaterdag mijn hart gevonden bij de BurgerKing in Sommerset. Voor het eerst in zes weken hebben we knapperige frietjes gegeten. Eerder hadden we al een lovend betoog gehad over de BurgerKing van de moeder van Paddy. Ze schreeuwde bijna uit enthousiasme over het gratis laten bijvullen van je beker als je drankje op was. Het beste mens had gelijk. Het was een waar feest. Al konden we ons drankje helaas niet meer aan het bijvullen toekomen, omdat het restaurant dicht ging nadat de stroom in een groot deel van het winkelcentrum uitviel. Zondag zijn we naar Hermanus geweest. Omdat het nu geen walvisseizoen is, was het er erg rustig, maar zeker niet minder mooi. Vanaf de rotsen kijk je uit over de zuidelijke oceaan, waarin we zeehonden en dolfijnen hebben gespot. In juni gaan we terug om te kajakken. We hopen dan zeehonden en walvissen van dichtbij te kunnen zien.

Groetjes,

Ilona

P.S. De foto's bij dit reisverslag kan ik niet zo makkelijk op deze site uploaden, je vindt deze op mijn facebook.

P.P.S. Wil je op de hoogte blijven van wat ik schrijf? Als je je inschrijft voor de mailinglijst krijg je een mailtje bij iedere upload. Dit kun je doen door aan de linkerkant te klikken op "meld je aan voor de mailinglijst"

Kijk ook even op de blogs van mijn huisgenoten:
www.larsvanheijningen.waarbenjij.nu
www.pindat.com/pindata/user/alicia.op.reis